இரண்டு பிரபலமான மெக்சிகன் கலைஞர்களான ஃப்ரிடா கஹ்லோ மற்றும் டியாகோ ரிவேரா ஆகியோரின் சோகமான காதல் கதையைப் பற்றி, டஜன் கணக்கான புத்தகங்கள் எழுதப்பட்டுள்ளன மற்றும் சல்மா ஹயக் நடித்த ஆஸ்கார் விருது பெற்ற ஹாலிவுட் நாடகம் படமாக்கப்பட்டது. ஆனால் ஃப்ரிடா தனது கணவருக்கு அர்ப்பணித்த ஒரு சிறிய அறியப்பட்ட குறுகிய உரையில் கற்பித்த மற்றொரு முக்கியமான பாடம் உள்ளது. ஒரு அன்பான பெண்ணின் இந்த மனதை தொடும் கடிதத்தை நாங்கள் உங்களுக்கு வழங்குகிறோம், இது காதல் மாறாது, அது முகமூடிகளை கழற்றுகிறது என்பதை மீண்டும் நிரூபிக்கிறது.
கஹ்லோவுக்கு இருபத்தி இரண்டு வயதாகவும், ரிவேராவுக்கு நாற்பத்திரண்டு வயதாகவும் இருந்தபோது அவர்கள் திருமணம் செய்து கொண்டனர், மேலும் இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ஃப்ரிடா இறக்கும் வரை ஒன்றாகவே இருந்தனர். இருவருக்கும் ஏராளமான நாவல்கள் இருந்தன: ரிவேரா - பெண்களுடன், ஃப்ரிடா - பெண்கள் மற்றும் ஆண்களுடன், பிரகாசமானவர் - பாடகி, நடிகை மற்றும் நடனக் கலைஞர் ஜோசபின் பேக்கர் மற்றும் லெவ் ட்ரொட்ஸ்கி ஆகியோருடன். அதே நேரத்தில், இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் தங்கள் அன்பே தங்கள் வாழ்க்கையில் முக்கிய விஷயம் என்று வலியுறுத்தினர்.
ஆனால் ரிவேராவின் புத்தகமான மை ஆர்ட், மை லைஃப்: ஆன் சுயசரிதையின் முன்னுரையில் சேர்க்கப்பட்டுள்ள வாய்மொழி உருவப்படத்தில் இருந்ததை விட அவர்களின் வழக்கத்திற்கு மாறான உறவு வேறு எங்கும் இல்லை.1. தனது கணவரை விவரிக்கும் சில பத்திகளில், ஃப்ரிடா அவர்களின் அன்பின் மகத்துவத்தை வெளிப்படுத்த முடிந்தது, யதார்த்தத்தை மாற்றும் திறன் கொண்டது.
"டியாகோவின் இந்த உருவப்படத்தில் எனக்கு கூட இன்னும் அறிமுகமில்லாத வண்ணங்கள் இருக்கும் என்று நான் உங்களுக்கு எச்சரிக்கிறேன். கூடுதலாக, நான் டியாகோவை மிகவும் நேசிக்கிறேன், அவரை அல்லது அவரது வாழ்க்கையை என்னால் புறநிலையாக உணர முடியவில்லை ... டியாகோவை என் கணவர் என்று என்னால் பேச முடியாது, ஏனென்றால் அவரைப் பற்றிய இந்த சொல் அபத்தமானது. அவர் ஒருபோதும் யாருடைய கணவராகவும் இருந்ததில்லை. அவரை என் காதலன் என்று என்னால் பேச முடியாது, ஏனென்றால் என்னைப் பொறுத்தவரை அவரது ஆளுமை பாலியல் எல்லைக்கு அப்பாற்பட்டது. நான் அவரைப் பற்றி எளிமையாகப் பேச முயற்சித்தால், இதயத்திலிருந்து, எல்லாம் என் சொந்த உணர்ச்சிகளை விவரிக்கும். இன்னும், உணர்வு விதிக்கும் தடைகளைக் கருத்தில் கொண்டு, என்னால் முடிந்தவரை அவரது படத்தை வரைய முயற்சிப்பேன்.
காதலில் இருக்கும் ஃப்ரிடாவின் பார்வையில், ரிவேரா - வழக்கமான தரங்களால் அழகற்ற ஒரு மனிதன் - ஒரு சுத்திகரிக்கப்பட்ட, மாயாஜாலமான, கிட்டத்தட்ட இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட உயிரினமாக மாற்றப்படுகிறான். இதன் விளைவாக, கஹ்லோவின் அழகை நேசிப்பதற்கும் உணருவதற்கும் உள்ள அற்புதமான திறனைப் பிரதிபலிப்பதாக ரிவேராவின் உருவப்படம் அதிகம் இல்லை.
அவர் நட்பு ஆனால் சோகமான முகத்துடன் ஒரு பெரிய குழந்தை போல் தெரிகிறது.
"மெல்லிய, அரிதான முடி அவரது ஆசிய தலையில் வளர்கிறது, அவை காற்றில் மிதப்பது போன்ற தோற்றத்தை அளிக்கிறது. அவர் நட்பு ஆனால் சோகமான முகத்துடன் ஒரு பெரிய குழந்தை போல் தெரிகிறது. அவரது பரந்த-திறந்த, இருண்ட மற்றும் புத்திசாலித்தனமான கண்கள் வலுவாக வீங்கி உள்ளன, மேலும் அவை வீங்கிய கண் இமைகளால் ஆதரிக்கப்படவில்லை என்று தெரிகிறது. அவை ஒரு தவளையின் கண்களைப் போல நீண்டு, மிகவும் அசாதாரணமான முறையில் ஒருவருக்கொருவர் பிரிக்கப்படுகின்றன. எனவே அவரது பார்வைக் களம் பெரும்பாலான மக்களை விட நீண்டுள்ளது என்று தெரிகிறது. அவை முடிவற்ற இடங்கள் மற்றும் கூட்டத்தின் கலைஞருக்காக பிரத்தியேகமாக உருவாக்கப்பட்டன. இந்த அசாதாரண கண்களால் உருவாக்கப்பட்ட விளைவு, மிகவும் பரந்த இடைவெளி, அவற்றின் பின்னால் மறைந்திருக்கும் பழமையான ஓரியண்டல் அறிவைக் குறிக்கிறது.
அரிதான சந்தர்ப்பங்களில், அவரது புத்தர் உதடுகளில் ஒரு முரண்பாடான மற்றும் மென்மையான புன்னகை விளையாடுகிறது. நிர்வாணமாக, அவர் உடனடியாக ஒரு இளம் தவளை அதன் பின்னங்கால்களில் நிற்கிறார். இதன் தோல் நீர்வீழ்ச்சி போல பச்சை கலந்த வெண்மையாக இருக்கும். வெயிலால் எரிந்த அவனது கைகளும் முகமும் மட்டுமே அவனது முழு உடலின் ஸ்வர்த்தியான பாகங்கள். அவரது தோள்கள் ஒரு குழந்தையின் தோள்களைப் போன்றது, குறுகிய மற்றும் வட்டமானது. அவர்கள் கோணத்தின் எந்த குறிப்பும் இல்லாதவர்கள், அவர்களின் மென்மையான வட்டமானது அவர்களை கிட்டத்தட்ட பெண்பால் ஆக்குகிறது. தோள்கள் மற்றும் முன்கைகள் மெதுவாக சிறிய, உணர்திறன் கைகளுக்குள் செல்கின்றன ... இந்த கைகளால் இவ்வளவு அசாதாரணமான ஓவியங்களை உருவாக்க முடியும் என்று கற்பனை செய்து பார்க்க முடியாது. இன்னும் அயராது உழைக்க முடிகிறது என்பது இன்னொரு மந்திரம்.
டியாகோவுடன் நான் அனுபவித்த துன்பங்களைப் பற்றி நான் புகார் கூறுவேன் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. ஆனால் அவற்றுக்கிடையே ஒரு நதி ஓடுவதால் ஆற்றின் கரைகள் பாதிக்கப்படுவதாக நான் நினைக்கவில்லை.
டியாகோவின் மார்பு - ஆண் அந்நியர்கள் கொல்லப்பட்ட சப்போவால் ஆளப்படும் தீவுக்கு அவர் சென்றால், டியாகோ பாதுகாப்பாக இருப்பார் என்று நாம் சொல்ல வேண்டும். அவரது அழகான மார்பகங்களின் மென்மை அவருக்கு அன்பான வரவேற்பைக் கொடுத்திருக்கும், இருப்பினும் அவரது ஆண்பால் வலிமை, விசித்திரமானது மற்றும் விசித்திரமானது, ராணிகள் ஆண்பால் அன்பிற்காக பேராசையுடன் அழும் நாடுகளில் அவரை உணர்ச்சியின் பொருளாக மாற்றியிருக்கும்.
அவரது பெரிய வயிறு, வழுவழுப்பான, இறுக்கமான மற்றும் கோள வடிவமானது, கிளாசிக்கல் நெடுவரிசைகளைப் போன்ற சக்திவாய்ந்த மற்றும் அழகான இரண்டு வலுவான மூட்டுகளால் ஆதரிக்கப்படுகிறது. அவை ஒரு மழுங்கிய கோணத்தில் நடப்பட்ட பாதங்களில் முடிவடைகின்றன மற்றும் முழு உலகமும் அவற்றின் கீழ் இருக்கும் வகையில் அவற்றை அகலமாக வைப்பதற்காக செதுக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது.
இந்த பத்தியின் முடிவில், கஹ்லோ மற்றவர்களின் அன்பை வெளியில் இருந்து மதிப்பிடுவதற்கான ஒரு அசிங்கமான மற்றும் மிகவும் பொதுவான போக்கைக் குறிப்பிடுகிறார் - இரண்டு நபர்களிடையே இருக்கும் மற்றும் அவர்களுக்கு மட்டுமே கிடைக்கும் உணர்வுகளின் நுணுக்கம், அளவு மற்றும் நம்பமுடியாத செழுமை ஆகியவற்றின் வன்முறை தட்டையானது. அவர்கள் தனியாக. "ஒருவேளை டியாகோவிற்கு அடுத்தபடியாக நான் அனுபவித்த துன்பங்களைப் பற்றிய புகார்களை நான் கேட்கலாம் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. ஆனால், ஆற்றின் கரைகள் அவற்றுக்கிடையே ஆறு ஓடுவதால், பூமி மழையால் பாதிக்கப்படுவதாகவோ, அல்லது அணு சக்தியை இழக்கும் போது பாதிக்கப்படுவதாகவோ நான் நினைக்கவில்லை. என் கருத்துப்படி, எல்லாவற்றுக்கும் இயற்கை இழப்பீடு வழங்கப்படுகிறது.
1 டி. ரிவேரா, ஜி. மார்ச் "மை ஆர்ட், மை லைஃப்: ஒரு சுயசரிதை" (டோவர் ஃபைன் ஆர்ட், கலை வரலாறு, 2003).